Şebnem İşigüzel’in aynı isimli romanından sahneye uyarlanmış olan Ağaçtaki kız, tek perde doksan dakikalık harika bir oyun. Doğal duygularla dolu kocaman bir metin ve duru, birbiriyle uyumlu muazzam oyunculuklar. Bu sefer baştan söyleyeceğim, mutlaka gidin!
Parktaki çınar ağacında hayatının kalanını yaşamaya karar veren Ağaçtaki Kız, kendisini o gün oraya getiren hayat hikayesi, devamında Yunus ile tanışması ve aralarında gelişen dostluk, aşk. Bu ana çerçevede ilerleyen hikaye, yazarın muazzam kalemiyle sizi ilk saniyesinden itibaren içine alıyor. Ağaçtaki Kız anılarından birini anlatırken mesela, başlangıçta gülümsüyor hatta kahkaha atıyorsunuz. Anıya nokta konduğunda ise kendinizi ağlamak üzere buluyorsunuz. Çatışan duyguları çok güzel işlemişler. Ters köşe durumların hayatın doğalında da olduğunu anladığınız an ise oyun doruk noktasında bir etki bırakıyor üzerinizde.
Oyuncular Ahsen Eroğlu ve Tunahan Çilingir, su gibi birbirlerine doğru akan uyumda performans sergilediler. Seslerinin tonlarından, bedenlerinin hakimiyetine kadar sahnede parladılar. Ayakta alkışlanası performanslar. Tebrik ediyorum. Metin yazılırken sanki bu iki oyuncu için özellikle yazılmış gibiydi. Başka oyuncular ile bu performans olmazdı diye düşünüyorum.
Sahne tasarımı, fonda ağaç görselinin yansıtıldığı perdeler ve sahne üzerinde çınar ağacını temsilen ahşap platform/iskele. Bence bu oyun için olması gereken sadelikteydi. Ne fazla ne eksik. Işığın da oyun boyunca etkili bir biçimde kullanıldını ve sahne geçişlerini bizlere verdiğini düşünüyorum.
Emeği geçen herkese tekrar teşekkürler ve tebrikler. Listenize alın mutlaka.
No Comments