Tek perde, altmış dakika, harika bir metin ve kendine has bir oyunculuk. Ben izlerken çok keyif aldım ve düşünceler dünyasına daldım.
Oyun, bir sığınakta geçiyor. Tek başına bir kadın, doğal afet sayılabilecek bir fırtınadan kaçıp buraya sığınmış. Afete karşı yalnız ve çaresiz hissetmesinden gelen dürtüyle bizlere bir saat boyunca hayatını, soru işaretlerini, olanları, olmayanları, olamayanları anlatıyor. Mizahın, gerilimin, dramın güzel bir şekilde harmanlandığı metni çok beğendim. Bizzat deneyimim olmayan bir konuda, beni içine alıp hikayesine, derdine ortak etti.
Nilperi Şahinkaya’yı daha önce Kalp oyununda izlemiştim, oradaki karakteri bambaşkaydı. Kendine has bir tarzı var. Ben performansını çok beğendim. Hani bir insanla ilk tanışırsınız, aranızda belli bir mesafe olur ve konuştukça ısınırsınız. Gerçekçi ve samimi bir tanışmadır. Nilperi Şahinkaya da dün sığınakta karşıma çıktığında tam olarak böyle hissettim. O bir saat içinde onu iyice tanıyıp, vermek istediği mesajı aldım. Onu istatistiklerdeki bir veri tanesi olarak bırakmayacağım.
Bütünüyle sevdiğim bir oyun ve etkilendiğim bir akşam oldu. Emeği geçen herkese teşekkürler, büyük alkışlar.
No Comments