Specials Türkçe İçerik

SEYİRCİ KOLTUĞUNDAN BAKIŞ: O ZAMAN KÜS ÖLENE KADAR!

Yaklaşık 80 dakika süren, tek perde, iki kişilik bir oyun.

Oyun hakkındaki genel yazılmış yorumlardan farklı olarak, kötü bulduğumu belirterek başlamak istiyorum. Temel olarak metinden ve aktarım biçiminden memnun kalmadım.

Bunu şöyle detaylandıracağım; öncelikle metin bana derinlik olarak eksik geldi. Evet, ‘kardeşlik yarışları, baba oğul çatışmaları, aile büyüklerinin saygı kavramı’ vs. konulara değinilmiş, fakat bana çok yüzeysel kalmış gibi geldi. Kardeşler arası kavganın duygusunu, baba oğul arasındaki çekişmenin derinliğini ya da ölen babayla aralarında söylenmemişliklerin ağırlığını çok az hissettim. Çoğunlukla tahmin ettim diyebilirim. Bunda oyunculuklar ile ilgili herhangi bir eksiklik olduğunu düşünmüyorum. Bireysel olarak performansları iyiydi. Bir tek yetişkin dönemleri canlandırmaları, çocukluk dönemlerinden zayıf kaldı. Bahsettiğim eksikliğin, metin ve diyaloglar arası verilen es sürelerinin, sözsüz boşlukların fazla uzun olması olduğunu düşünüyorum. Bana göre bu oyun 75-80 dakika yerine, ritmini/temposunu daha iyi almış bir biçimde, maksimum 60 dakikada daha vurucu hale gelebilir. Şu şekliyle çok bekletiyor kendisini.

Sahne tasarımını ise övmek isterim. Tüm detaylarıyla, özenilmişliği ile kendisine hayran bıraktı. Emeği geçenleri alkışlıyorum.

You Might Also Like

No Comments

    Leave a Reply