“Bugünden Yarına” isimli, Kadıköy Emek Tiyatrosu’nun düzenlemiş olduğu okuma tiyatrosu festivali kapsamında sahneye konan 35-40 dakika, tek perdelik harika bir oyun.
Farklı olmak zordur. Farklı olduğunu bilmek daha zordur. Farklı olduğun şeylerin ne olduğunu ve bunları değiştiremeyeceğini bilmek çok zordur. Bugün, bu kısa oyunla gördüm ki; otistik birini daha önce hiç bu kadar düşünememiş, anlayamamışım. Ne kadarı gerçek, ne kadarı kurguya dayandığını bilmediğim bu gözlem, bu metin için yazar Mehmet Yılmaz’ı tebrik ediyorum.
Bu oyuna sadece üç günlük bir prova ile çıktıklarını söyleyen oyuncu Murat Göçmez ve yönetmen Ersin Umut Güler’e de ayrı bir paragraf açmalıyım. Müthiş bir performanstı. Özdeşleştim, empati kurdum, düşündüm, duygulandım, tebessüm ettim, güldüm… O kuliste, Caner’in yaşadığı ne varsa, geçmişinde ne varsa hepsini tek tek bana geçirdiler. Ayakta alkışlıyorum.
“Ben daha sizden su isteyemiyorum, çocuğunuzu nasıl yiyebilirim ki?” Bu ve bunun gibi ötekileştiren, anlayıştan uzak cümlelerin elbet bir hâlini, hayatımızın bir noktasında, cahilliğimizde, boşluğumuzda kullanmışızdır. Bu duruma yönelik farkındalığınızı arttırmak ya da farkındalık kazanmak istiyorsanız bu oyuna gidin. Böyle sorgulayıcı, ışık tutucu metinleri her zaman bulamazsınız.
Emeği geçen herkesi tebrik ediyor, ışığınız seyirciniz bol olsun diyorum.
No Comments