Oyuncuların sahnedeyken böyle eğlendikleri, serbest çağrışımlar ya da kaçamak gülüşmeleri yapabildikleri oyunları farklı bir yerden seviyorum. O doğallık, göze batmadan, abartısı olmadan, oyun süresinin içine öyle yedirilmiş oluyor ki bazen, izlerken…
Bir süredir böylesi tatlı ve içimi ısıtan bir oyuna gitmemişim. Yüzümde sıcak bir tebessüm, aklımda şu dizeler ile ayrıldım salondan: Gül yüzlülerin şevkine gel nûş edelim meyİşret edelim yâr ile şimdi…
80 dakika, tek perde, tek kişilik, trajedi & dram tarzındaki bu oyun ile ilgili ilk söyleyebileceğim şey harika bir oyunculuk performansı barındırması. Özlem Zeynep Dinsel’i ilk kez sahnede izledim ve hayran…
Oyun Atölyesi’nin bu sezon gösterime giren, başrollerini Uğur Kanbay ve Selen Öztürk’ün paylaştığı, seksen dakikalık trajedi-dram tarzında bir oyun. İtiraf ediyorum, bu oyuna gitmedeki temel sebep, Uğur Kanbay ve daha önceden…
Bu akşam prömiyerini izleme fırsatı bulduğum bu doksan dakika tek perdelik yüksek enerjili, bol ironili, komedi dolu, trajik hikaye, çok sevdiğim ve iz bırakan eser George Orwell – 1984’e (ya da…