Çalışma hayatım; çalışmama, birazdan biraz fazla kaytarma üzerine kurulu olduğu o günleri uykusuzluk, yorgunluk öte yandan sabah erken kalkıp bacak arasından sarktığım ve kızların benden korktuğu günleri geride bırakmış, kendimi emekli etmiştim. Önceleri pek bir rahat etmiş, o koltuk senin bu yatak benim yatıp yuvarlandığım günler artık eskisi kadar keyif vermemeye başlayınca, birtakım arayışlara giriştim. Tüm bunlar da yetmezmiş gibi ülke ekonömisi bildiğin cavlak atmaya başlamıştı. Neyse lafı çok fazla uzatmayayım.
Ulan ne yapsam ne etsem de akşamları içecek parası kazanayım demeye başladım, zira barlar ateş pahası, tek mayışla alkölik olmak pek yaman bir çelişki anne. Önceleri evde yaptığım cin, votka, vatka artık ne varsa iç cebime zulalayıp çaktırmadan müesseselerin mına koymaya başladım ama fazla sürmeden benim numara gençler arasında adeta bir ata sporu gibi yayıldı. Dolayısıyla Serkan gibi mendebur bar işletmecileri, ben gibi garibanlara göz açtırmamaya yemin ettiler. Baktım ki olacak gibi değil rahatımı bozup çalışma hayatına geri döndüm.
Hem de ne dönüş; Gimat’ta bir temizlik malzemeleri toptancısında satış pazarlama ve halkla ilişkiler koordinatörlüğü diyeceğim de; bu hüsn-ü talil bile acı gerçeği örtemeyecek; küçük-orta ölçekli işletmelere ve gelen tombul teyzelere deterjan türevlerini satıyordum. Halk da o teyzeler ve yarım dünyaya dönmüş neticeleri işte.
– Ya kurban olduğum ablacığım anlamayacak ne var? Bu sana verdiğim çözeltide akşamdan sabaha çamaşırları beklet demedim mi? Ne çarşaf parça pinçik mi oldu? Ya güzel ablam yapan var yapamayan var, enişte damızlıksa ben ne yapayım? Ürünümüzün yıpratıcı bir yanı yok, tamamen Türk gıda kodeksine uygun üretiliyor, helal sertifikamız bile var…
O melun kadınla yaptığım meşum konuşmanın nihayetinde, kendisinin patronun kayınının eltisi veya onun evrimde bir ya da iki basamak öncesi olduğunu öğrendim. Öğrendim diye yalan söylemeyeyim; ben her boku ğödğümle dinlerim, tanıştığım kızların eğer çok büyük cicikleri yoksa isimlerini hatırlamakta zorlanırım. Neyse bana çok da kibarca olmayan bir şekilde kapıyı işaret ettiler. O anı, heriflerin hiç unutamayacakları ve bir Woddy Alen filminde olsa hiç yadırgamayacağınız hale getirip; inadımın ve çakallığımın meyvesini 6 lt’lik yumuşatıcı, 25 kiloluk kaliteli bulaşık deterjanı ve bir miktar primle kapattım. Hatta kavşağa kadar kendimi bıraktırttım. Bir sürede, aslında oldukça kısa bir sürede eldeki fitiği tükettim, Serkan’a yazdırdığım içkileri 25 kiloluk kaliteli bulaşık deterjanı ile takas ederek ödedim.
Baktım ki bu gittiğim yol, yol değil, birtakım radikal kararlar almam gerekiyor, öte yandan gece hayatından da kopamıyorum, o yüzden inşaat bekçiliği yapmakta karar kıldım. İlk birkaç gün sakin, eğlenceli, insanın kendisine zaman ayırabileceği, kişisel gelişimin doruklarına çıkabileceğiniz zamanlar… yavrum mal mısınız, okuyup şımartmayın beni, olur mu hiç üç kulak dön de aynaya bak. Ulan ya kablo hırsızı gelir ya köpek durup dururken bi sik varmış gibi havlar adamın ödünü bokuna pekiştirir ya da muhteşem bir Türkçe ile konuşan iş arkadaşlarımın kendimi Robinson gibi hissetmeme yol açar. Ulan sanırsın birleşmiş milletler barış gücünü temsilen haritalarda bile gösteremeyeceğiniz ücra bir coğrafyada tezkereciyim aminyum. Abijim baton mikseri yina arize etti, abijim menim murnumda et var yoksa men Azeri değilem… gibi tam bir İstanbul Türkçesinin ortasında yapayalnız biçareyim. Neyse kariyer basamaklarını çok da hızlı çıktığımı söyleyemeyeceğim sayılı günlerin ardından kentsoylu kıçımı evde yayarken buldum yine, ama edindiğim bilgileri akıl heybeme koyup engin tecrübeme yeni tecrübeler ekleyerek mavi beyin hücrelerimin daha hızlı kıpraşmasına yardım ve yataklık etmeye başladım. Bu yatma kısmını hızlı geçmiş olabilirim; ama bildiğiniz manda boku gibi yattığım yerde kalıyordum, demek ki vücudumun ihtiyacı varmış. Hele sonradan başıma gelecekleri düşünüce az bile yatmışım diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Sonbaharın o kapalı, ama bir o kadar da romantik Ankara havası öğle uykularımın daha bir derin olmasına; mornink erekşınlı akşinlı dıkşınlı rüyalarımın hd kalitesinde olmasına adeta küllerimden yeniden doğmama neden olmuştu.
Bir süre boşluktan, parasızlıktan, pervasızlıktan ve de abazanlıktan olsa gerek Tinder, Lumber, Lumbur gibi güzide arkadaşlık sitelerinde-uygulamalarında itlik, çakallık ve her türlü hayvanlığı yapmaya başladım. Yaptıklarım yetmiyormuş gibi üstüne üstlük Nuri Alço ile Hulyo İglezyas’ın aritmetik ortalamasının 1586’ya bölünmesiyle elde edilen asal sayı gibi ortalıkta fink atmaya başlamış, nickimin kulaktan kulağa yayılarak, yalnız kalpler arasında adeta bir markaya, hatta bir yaşam tarzına dönüşmesine olanak sağlamıştım; hem de tüm hücrelerimle. Bir süre Kezbangillerle romantikserseri06 nickiyle gönül eğlendirdikten sonra, başka başka arkadaşlık-konnekşın- uygulamanın kapılarını aşındırmaya, çevre illere turnelere, efendim swinger partilerine, çeşitli erkekli kadınlı cemaat etkinliklerine davet alır olmuştum.
Sonu çok iyi olmasa da güzide bir erkek iç çamaşır markasının, burada ismini vermekte bir beis görmüyorum, ünü yurtdışına taşmış olan “Seher Yaldızı” markasının marka yüzü olmam konusunda çeşitli baskılara maruz kaldım. İşte cümlenin başında da belirttiğim gibi, şirket sahibinin hanımı meğerse daha önceden konnekt ettiğimiz bir bayan arkadaşımızmış, o yüzden sonu iyi olmadı. Neyse, hastaneden taburcu olduktan sonra daha seçici olmaya, işimden aldığım keyiften ziyade; fidanlar ağaca, ağaçlar ormana, slip don likit fon’a volatiliteye ne biliyim oradan işlem hacmine, menkul gıybetler borsasına daha çok odaklandım. Tabi insan 3 haftasını tek başına bir hastane odasında geçirince hayatını şöyle bir gözden geçiriyor, tabi sargıların arasından.
Aklıma ilk gelen fikri derhal hayata geçirerek daha kurumsal bir yapıya dönüşmek, frençayzi vermek için çeşitli girişimlerde bulundum. Hatta bu doğrultuda yeni adaylarımıza verdiğim çeşitli oryantasyon eğitimleri olsa da, neticede bu konu finansal olarak beni tatmin edebilecek seviyenin çok çok gerisindeydi, o yüzden attığım taşın çok fazla kara kurbağası ürkütmemesinden ötürü bu projemde daha fazla ilerlememe kararı aldım. Ayrıca; burada benden izin almadan parlak fikirlerimi kullanan, çeşitli iletişim tekniklerimi neredeyse birebir anlatan “Magnolia” filmine de iki çift laf etmek isterdim, ama neyse ki fazla sanat filmi oldu da çok fazla kişiye ulaşmadı o yüzden boş verin.
Bir gün yine iş ortaklarımla beyin fırtınası yaparken; Konyalı gençten bir arkadaş “blackanddecker42” çok popüler olamamış konnekşın uygulamaları konusunda tarafıma brief veriyordu. Ünlü vampir kont saygıdeğer Errör Evgin büyüğümüzün de belirttiği gibi “İşte o an bir fırtına kopar sanki o an yer yerinden oynar” gerçekten moment of clarity denilen o aydınlanmayı tüm hücrelerimde hissederek yeni girişimime start verdim. Benimle birlikte konuya involv olan tüm arkadaşlarım şimdi ülkemizde bulunan jelibon rezervlerinin önemli bir kısmına sahipler. Kripto ve çokomel konusunda yatırım yapan bazı arkadaşlarım enflasyon karşısında kuvvet macunu yemiş gibi dimdik direnmekler hala.
Neyse saygıdeğer arkadaşlar niş pazarlara açılmak benim gibi vizyon sahibi liderler için sıradan bir şey olsa da elde ettiğim başarılar; Sudan, Afganistan ve Demokratik Kongo Cumhuriyeti’ndeki çeşitli çay ve hayvanat bahçelerinde halen dilden dile dolaşmaktadır.
LBD, ilk libido olarak akla gelse de “Last Before Die” isimli uygulama hayatımın akışını değiştirmiştir. LBD uygulamasının arama bölümüne yaş girilmesi zorunludur. 60+ yazmayı aklıma getirdiğim o kutlu günden sonra ilk yaptığım iş, iki adet para sayma makinesi almak oldu. Bol paralı, gönlü boş, ruhu loş kendisi ise tam bir kokoş olan hanım aplaların hem yatak odalarına hem de banka hesaplarına tebelleş olmaya başladıktan sonra; takma dişlere olan bakış açım değişmiş, bir bakıma sempatik gelmeye başlamıştı. Bu nadide satırları okuduğunuz tüm eserlerimi basan, dağıtan muhteşem Büllük Yayınevini bu niş pazarın yarattığı olanaklarla kurdum ve geliştirdim. Geliştikçe girişimcilik ekosistemine de dâhil olarak orada da ayrıcalıklı bir yere ulaştım. Ta ki kem gözler başarılarımı kıskanıp çeşitli şer odaklarını peşime takıncaya kadar.
Gimli isimli uygulamam; artık bu tip niş pazarlara bitmiş gözüyle bakan Silikon Vadisinin ve sayısını hatırlayamayacağım kadar çok melek yatırımcıyı ters köşe ederken, servetime parendeler attırıp, adeta çılgın atmasına neden olmuştu. Nefes nefese girdiğim birinci kuartır hedeflerinde kendimi bile şaşırtarak; fortune, business weekly ve hustler dergilerinin yüzyılın yöneticisi olarak adımdan lame hatta bazen dore puntolarla bahsedilmesine neden oldum. Verdiğim bir röportaj esnasında “Başarı ve kalite benim karakterimdir” demeye çalışırken, benim krakerimdir dediğimde, bana gülen muhabir parçasının işinden oluşunu da burada bahsetmeden geçemeyeceğim. İşte güç dediğin doğru ellerde bir lütuf, bir kutsanmadır sayın okuyucularım. Adeta erdemin vücuda gelmiş hali gibiydim.
Cüceler arası konnekşın uygulamam olan Gimli o kadar popüler oldu ki; basında o kadar fazla ilgi odağı oldu ki; inanın akşamları eve geldiğimde sırf karasular inmiş ayacıklarımı ovsunlar diye Filipinler Cumhuriyeti maslahatgüzarından bizzat ayak masajcısı talep etmiştim, tabi ki sesiz kalmam karşılığında ücretsizdi. Çünkü bu hergele meğerse cücelerden pek bir hoşlanırmış. Ben aslında bu niş pazara girerken boy sorunu yaşayan arkadaşlarımızın yalnızlıktan dolayı psikolojilerinin bozulmamasıyla daha çok ilgileniyordum. Yerseniz. Uygulamamın başarısı Yeşilçam emektarı Biciriğin tekrar sahnelere dönmesine, hatta ahlaka mugayir birkaç filmde oynamasına, halen Eskişehir’de ikamet eden huysuzundan tembeline yedi cücelerin çeşitli tepkilerine neden olmuştur. Neyse ki sonradan her birine platin üyelik ve kalabalık kadrolu bir konnekşın filminde yer verdim de olay tatlıya bağlandı.
Willow olarak tanıdığınız hatta çoğunuzun çok da sempatik bulduğu Warwick Davis iblisi meğerse tam bir damızlık, af edersiniz çükobirlik üzerinde el baş amudu yapabilecek kadar şerefsizoğlu şerefsizmiş. Tüm bunlar yetmezmiş gibi yedi cücelerle çektiğim filmin tek sahnesinde görünmek için benden yüzbinlerce dolar talep etti. Neyse, kartvizitime prodüktör kelimesini eklemenin küçük bir maliyeti olarak görerek isteğini onaylamak zorunda kaldığımda; gözlerinde oluşan o ateşi size anlatamam. Tam olarak “ulan bu şarlatandan keşke daha fazla para talep etseydim işin nihayetinde yedi cücelerin hepsi beni ayrı ayrı… neyse ben parama bakarım, zaten film icabı yoksa ortada giren çıkan bir durum yok” gibisinden bakıyordu. Tabi bu filmin kendi kariyerini bitirebileceği bilgisine o zamanlar sahip değildi. Willow’un ikinci sezonunda neden yer almadığını şimdi daha iyi biliyorsunuz. Willow’un ikinci sezonu Billow Job olarak çekilmeye başlandı. Böylelikle hem telif ödemekten hem de Warwick efendiden bir çırpıda kurtuldular.
Bazılarınız aranızda en baştan beri konuşuyorsunuz, tabi ki bu durum, geleceği bile gören keskin gözlerimden kaçmadı. Lannisterların ğüççüğ mahdumları meşhur imp hazretlerinden başkası değil konumuz gençler. Aslında kendisi ile tanışıp, bir anlamda kardeş oluncaya kadar ben de aynı beklentiler içerisindeydim. Peter kardeşim meğerse filmlerde dizilerde olduğu gibi bir adam değil, hatta oldukça entelektüel, namazında niyazında bir arkadaşımızmış. Konuşurken bana umre fotoğraflarını göstererek nasıl şeytan taşladığından falan bahsetti. Koltuğun rahatlığından mı, konunun beni açmamasından mıdır nedir bilmem içim geçmiş. Uyandığımda ihramla çeşitli dans figürleri sergiliyordu ya da ben öyle sandım ve fazlaca bulaşmadan parmak uçlarımda herifin malikânesini terk ettim.
İstatistiki olarak ülkemizdeki cüce sayısının 6 katı kadar üye sayısına ulaştığımızda, ilk başlarda bunu yine benim keskin ticari hamlelerime bağlıyordum. Ama gelin görün ki, ilişki sonrası ya da esnasında uygulanan şiddetin dozu arttıkça; zamanımın büyük bir kısmı ayakkabı, simit saraylarından ziyade adliye saraylarında geçmeye başlamıştı. Bende kasetleri, dijitale aktarılmış görüntüleri olan çeşitli siyasileri, onların müptezel çoluk çocuklarını, birtakım yerli ve kirli bürokratları araya koysam da, cüce bir arkadaşımızın ülkede en bulaşılmayacak ailenin fazla zeki olmayan bir ferdine arkadan fazlaca bulaşmasından dolayı, tüm işe yarayan çevrem korku içinde paralize olmuştu. Ulan korkmayın ben halkım, zaten hem sevimli sempatik, bir insanoğlu kılışdaroğlu gelecek dertler bitecek, falan desem de yok, hiçbir fayda etmedi. Soğan, çeyrek altın, Hizbullah desem de yine kar etmedi. Gördüğünüz gibi kem gözler, şer odakları benim gibi temiz ticaret yapan birini aralarında istemediler. Ah Koziski kardeşim ne haklıymışsın, adeta boyalı kuşa döndüm kapitalizmin çarkları arasında ezilen… Timsah gözyaşları bölümünü etkileyici bulduysanız IBAN no verebilirim.
Genşler, yazacak, anlatacak o kadar çok şey oldu ki bu nedenle yazımı parça pinçik ederek birkaç bölümde yayımlamaya karar verdim. Üstün ticari ve ahlaki vizyonumun ışığından faydalanmak için kısa bir süre beklemenizi cenab-ı rabbimden niyaz eylerken, her birinizi ayrı ayrı…..
No Comments